^{Bir Savaşın Hikayesi}Nakkaşlar Sokağı_{Seyyid Ebulfazl Kazımî'nin Hatıraları}

Tarih deyince kitaplara nakşedilen satırlar akla gelir önce. Oysaki hadiselerin kahramanları yaşayan birer  tarihtirler. Seyyid Ebulfazl Kâzımî de yaşayan tarih diyebileceğimiz ender bir kahramandır. O, savaşın başlangıcından bitimine kadar tüm aşamalarına şahit olmuş, birçok operasyona katılmış ve âdete hayatı savaş olmuştur. Kitapta bir şahsın hatıratını okurken, bir savaşın öyküsünü de okumuş olacaksınız. 

…Rıza, sözlerine Hz. Fatıma'yı anarak başladı. Zihinler Allah'a yöneldi, kalpler yumuşadı. Bu da benim için iyi bir fırsat oldu. "Ayağa kalk!" emri verdim. Ortam bir anda değişti. Artık sahneye aşk çıkmıştı. İçinde korkusu olan bile bunu gizleme ihtiyacı duyuyordu. Herkesin kalbi Allah'ın zikriyle dolmuştu. Bazı bölükleri hilal şeklinde mevziin sol tarafına, bazı bölükleri de sağ tarafına gönderdim. Savaşın finali orada yapılacaktı. Iraklılar karşısında durumumuzu netleştirmeye gitmiştik. Ancak üç yandan da düşmanın saldırısıyla karşılaşmıştık. Adeta bir ateş ve kan deryasının içine girmiştik. 

…Megafonu elime alıp recez okumak ve moral vermek için çocukların arasına doğru yürüdüm. Allah için miydi, kendim için miydi bilmiyorum; korkumu gizleyip dimdik ayakta durdum. "Kalk, kalk, oturma, vaktimiz yok!.." diye bağırdım, Esmaü'l-Hüsna okudum…